Türkiyə və Azərbaycan Vatikan+Mason qarşısında

«BAKI VƏ İSTANBUL SİRLƏRİNİ MASONLUQDA SAXLAYIR VƏ MASONLUĞA DA QAYTARMALIDIR»

1 - Cİ QEYD: 1764 - cü il. Vyana kardinalı bəyan edir: “Biz ortaq məxrəcə gəlməklə əsas məqsədə nail ola bilərik. Bizim məqsədlərin həyata keçməsi üçün türk toplumunun İslam dünyasına sahib durmasının qarşısını almalıyıq”.

2 - Cİ QEYD: Məhəmməd Peyğəmbərin vəfatından 10 il sonra yeni mərhələyə qədəm qoyan Mason təşkilatının tövsiyəsi: “”Quran”ın müqəddəsliyinə şübhə yaratmaq üçün təhrif olunmuş nüsxələr hazırlansın və Şərqin ən həssas bölgəsində (indiki Azərbaycan ərazisində - E.E.) yayılsın. Biz orda istəyimizə nail olsaq, İslamı düşüncədə yox görüntülər də yaşadarıq”.

3 - CÜ QEYD: 1855 - ci il, London. Mason təşkilatı ilə Vatikanın razılığı haqqında əsaslı faktlar səslənir: “Türk və Şərq dünyasını əsarətdə saxlamaq üçün bu ölkələrin siyasi-maddi həyatı Masonluğun, ruhani-dini həyatı isə Vatikanın nəzarətində qalsın”.

SON QEYD: “Azərbaycan və İstanbul dünyanın ruhi enerji mənbəyi olaraq mütləq və mütləq BƏNNALARIN tam nəzarətində olmalıdır. Bunun üçün kütləvi qırğınlardan belə çəkinmək lazım deyil”.

Nəhayət, bu günün reallığında proqnozlaşdırılan siyasi nəticə: Türkiyə və Şərq ölkələri kütləvi qırğınların bir addımlığındadır.

İLK NƏTİCƏ - İraq, Əfqanıstan, Fələstin dövlət olaraq müstəqilliyini faktiki itirib. İran hədəfdədir. Qarabağ işğal edilib, Türkiyə barıt çəlləyinə çevrilib.

VƏ NÖVBƏTİ MƏRHƏLƏ…

… TÜRKİYƏ – ERMƏNİSTAN SƏRHƏDLƏRİNİN AÇILMASI ŞƏRTİ

Türkiyədə illər boyu siyasi hakimiyyətlər dəyişsə də, bu ölkənin AB - yə üzv olma istəyi dəyişmədi. Bunun qarşılığında isə AB – dən Türkiyəyə göndərilən şərtlər ağırlaşmağa başladı. Öncə Kıprıs Türk Cümhuriyyəti ilə bağlı güzəştlərin tələbi, daha sonra PKK-ya yanaşmada güzəştlərin istənilməsi, daha sonra kürd probleminin birdəfəlik həlli və nəhayət, Ermənistan-Türkiyə sərhədlərinin açılmasının artıq şərt olaraq gündəmi zəbt etməsi Türkiyənin siyasi maraqlarını demək olar kı, alt-üst həddə çatdırdı. Bütün bunların qarşılığında isə Türkiyənin daxili siyasəti iflic hala gətirildi. Ən əsası isə mərhum prezident Heydər Əliyevin illər öncə söylədiyi “TÜRK OVALIĞI” projesi demək olar kı, yerlə-yeksan oldu. Həqiqətən də 1992 - ci ildən başlanan yeni siyasi erada TÜRK OVALIĞI projesi deyilən yeni bir müttəfiqliyin cizgiləri görünməyə başlayırdı. Bu proje ilk mərhələdə türkdilli dövlətlərin birliyinin formalaşması, ikinci mərhələdə isə türk-ərəb ittifaqının yaranması istiqamətində irəliləyişlərə əsas verəcəkdi. Amma bunlar olmadı. Çünki bu projenin lokomotivi olacaq Türkiyə çıxılmaz vəziyyətə salındı. Daha doğrusu, yanlış siyasət nəticəsində Türkiyə nə qədər Avropaya doğru yüyürdüsə, bir o qədər də türkdilli dövlətlərin və Şərq dünyasının lokomotivi olmaq imkanlarından məhrum oldu. Bütün bunlara baxmayaraq, əsas həlqələrdən biri qalırdı: Türkiyə-Azərbaycan müttəfiqliyi.

BU MÜTTƏFİQLİK NƏ DEMƏK İDİ?

İki dövlətin bir araya gəlməsi ilk baxışdan təsirsiz birliyə oxşayır. Amma iç qatında sirli İstanbulla Bakının qovuşması əsrlər boyu sirli saxlanan ruhi dünyanın nəinki tamamlanması, həm də əhatə dairəsini genişləndirməsi deməkdir. Bu, bizim yanaşmanın mifik tərəfi… Siyasi tərəfinə gəldikdə isə bu əsrdə İstanbulun Bakılaşması və ya Bakının İstanbullaşması həm də bütövlükdə Şərqin idarə olunmasından tutmuş, dünyaya yanaşmasına qədər bir çox məsələlərə təsirini mütləq göstərməliydi və göstərəcək də….

Türkiyə-Azərbaycan birliyi Avropanın enerji açarı olmaq şansını yüzdə yüz faizə qədər təmin edəcəkdi. Bu gün istər Qərbin, istərsə də ABŞ-ın enerji təhlükəsizliyi problemi yaşanmaqda və idarəolunmaz Rusiyadan xilas olmaq arzusu qalmaqdadır. Bu problemin həllində Azərbaycanın əvəzolunmaz payı isə danılmazdır. Belə olan halda Türkiyə-Azərbaycan birliyi, həm də enerji təhlükəsizliyi demək olacaq. Bu bir tərəfdən Qərbin və ABŞ-ın maraqlarını təmin edirdisə, digər tərəfdən xristian-mason dünyasını türk-müsəlman dünyasından asılı duruma salır. Rusiyadan asılı duruma düşmək variantı isə həmişə daha məqsədəuyğun hesab edilib, nəinki Şərq dünyasına boyun əymək…

Türkiyə-Azərbaycan müttəfiqliyi enerji təhlükəsizliyinin sahibi olmaq deməkdirsə, həm də bu regiona sahiblik etmək və ya sahibin dəyişməsi deməkdir. Hər iki dövlət iqtisadi potensialını artırırsa, deməli, hadisələrə təsir etmək imkanlarını da gücləndirir. Bu isə regionda yeni güc mərkəzinin yaranması deməkdir. Yeni güc mərkəzinin formalaşması həm də istər-istəməz, regionda tədricən Moskva və Təl-Əviv liderliyinə son verməklə tamamlanar. Görünür, buna görə son bir ildə bölgədə qat-qat narahatçılıq keçirən iki mərkəz varsa, biri Rusiya, digəri isə İsraildir…

BU MÜTTƏFİQLİKDƏN NECƏ QURTULMALI?

Çünki müttəfiqliyi sıradan çıxarmaq üçün yuxarıda da göstərdiyimiz kimi, ciddi səbəblər var. Bəs səbəbdən qurtulmaq üçün nələr edilir və ediləcək? İlk növbədə hər iki dövlətin iqtisadi qüdrətinə sarsıdıcı zərbələr vurulmalıdır. Çünki on il öncəyə qədər hər iki ölkənin iqtisadi gücünün 80 faizi ölkə kənarında idisə, artıq bu dövlətlər iqtisadi təhlükəsizliklərini təmin etmək gücündədir. 1987- ci ildə baş verən bir məqamı yada salmaqla mövzunu davam etdirək. İraq sərbəst şəkildə dünya neft bazarının böyük hissəsinə nəzarət etməyə başladı. ABŞ prezidentinin bölgə üzrə yetkilisi bir neçə ildən sonra yazırdı: “Biz İraqın ölkəni sərbəst idarə etməsindən və mühafizə olunacaq iqtisadi potensiala sahib olmasından çox narahat idik. Bu güc günbəgün artardısa zaman gələcəkdi ki, dünya onların qarşısında diz çökəcəkdi”. Bəli… reallıq bu idi. Və həmin reallığı bu gün Azərbaycan və Türkiyə yaşayır. Sözsüz ki, Türkiyədən və Azərbaycandan qat-qat aşağı dünyagörüşə, mədəniyyətə və dövlətçilik ənənəsinə malik olan İraq nə cür “qələmi qırılmışlar” sırasına daxil edilmişdisə, deməli, hər iki ölkənin yaşadıqları bundan on qat çətin ola bilər. İlk çətinlik də malik olduqları mühafizəli iqtisadi gücü itirmək olacaq.

İqtisadi gücü əldən almaq üçün isə lokal münaqişələr yaratmaq, milli qarşıdurmaları inkişaf etdirmək və rəqibi hər zaman mühafizə olunmaq məcburiyyətinə salmaq əsas şərtdir. Bu gün istər Türkiyə, istərsə də Azərbaycan bu gərginliyi yaşamaqdadır. Və proqnozlar da təsdiqləyir ki, vəziyyət daha da mürəkkəbləşəcək. Hər iki ölkənin siyasi mühitini stabil nöqtədən çıxartmaq; Siyasi hakimiyyəti mövcud durumunu qorumaq üçün kənar təsirlərdən asılı şəklə salmaq. Bu proses də artıq göz qabağındadır. Beləcə, istifadə olunan bu üsul və variantlar istənilən dövləti ya avtoritar - diktatura rejiminə aparıb çıxaracaq, ya da oyuncaq hakimiyyətlərin iki gündən bir dəyişməsinə…

MÜTTƏFİQLƏRDƏN QURTULMAQ YOLUNDAKI BOŞLUQLAR…

Bu gün yuxarıda göstərdiyimiz məqamları həyata keçirtmək üçün nələrdən istifadə olunacaq-sualına cavab tapmaq əsas məsələlərdəndir. Beləliklə,

TÜRKİYƏNİN YAŞADIĞI BOŞLUQLAR

Türkiyənin hələ də PKK problemindən xilas olmaması əsas məsələdir. Son illər həyata keçirilən siyasət isə PKK-nın qurum olaraq sıradan çıxarılması görüntüsünü yaratsa da, əslində PKK-nın məqsədlərini kütləviləşdirdi. Bu gün Türkiyədə yaşayan kürd üçün PKK-nın məqsədləri qəbul olunan və siyasiləşən şərtlərdir. Və Türkiyə hökuməti kürd açılımı proqramının tam iflasından sonra PKK-ya qarşı savaş açarsa, qarşısında milyonluq kürd toplumunu görəcək. Bu isə sadəcə olaraq Türkiyənin qan gölündə boğulması, dövlət olaraq çökməsi deməkdir. Türkiyədə siyasi mühitin gərginləşməsi, iqtidar-müxalifət münasibətlərinin ifrat düşmənçiliklə əvəzlənməsi Türkiyədə siyasi hakimiyyətin bir müddətdən sonra oyuncaq hakimiyyətə çevrilməsi ilə nəticələnəcək. Türkiyə-Ermənistan sərhədlərinin açılması məsələsinin düyünə düşməsi və Ermənistanın son zamanlar atdığı addımlarla Türkiyəni çıxılmaz vəziyyətə salması prosesləri daha da gərginləşdirəcək. Bunun bədəlini yaşayan isə istər-istəməz Türkiyə olacaq. Necə ki, bu gün Ermənistanın siyasi “blef”lərinin qarşılığında istər Qərb, istərsə də ABŞ Ermənistana yox, Türkiyəyə təzyiqləri artırır. Və sabah sərhədlər açılmasa, bütün dünya “erməni soyqırımı”nı tanımaqla Türkiyənin demokratik imicinə zərbə vuracaq, Ermənistanın maddi təzminat istəməsinə və Türkiyə ərazisinə olan iddiasının rəsmiləşdirilməsinə şərait yaradacaq. Bu isə iflasın başqa formasıdır.

AZƏRBAYCANIN YAŞADIĞI BOŞLUQLAR…

Qarabağ problemində Azərbaycanın artıq təklənməsi, istər Rusiyanın, istərsə də Qərblə ABŞ-ın Azərbaycanı güzəştlərə məcbur etməsi unudulmamalıdır. Bu isə sadəcə olaraq Azərbaycanın yenidən itirilməsi deməkdir. Bu itki ilə razılaşmayan Azərbaycan son nəticədə Ermənistanın timsalında Rusiyanın hərb maşını qarşısında əziləcək, Qərbin və ABŞ-ın siyasi təzyiqlərinə rəğmən isə dünyadan təcrid olunmuş bir bölgəyə çevriləcək. Siyasi hakimiyyətə təzyiqlər yetərli qədər artacaq və Türkiyədəki ssenariyə uyğun olaraq ələbaxan hakimiyyət yaranana qədər siyasi proseslərə kriminal elementlər qarışdırılacaq. Əsas resursu olan neft və qaz Azərbaycanın özü üçün problemə çevriləcək. Bu gün dörd istiqamətdə qaz və neft siyasəti həyata keçirən Azərbaycan sabah istiqamətsiz halda “kompas əqrəblərini” axtarmaqdan başqa yol tapmayacaq.

TƏK ÜMİD…

Bu gün tək ümid labirintin əvvəlindən geriyə qayıtmağadır. Necə ki, Davos forumu zamanı bunun işartıları göründü. Azərbaycan prezidenti bəyan etdi ki, Qarabağ probleminin həlli ərazi bütövlüyü çərçivəsində həll olunmalıdır və Ermənistan-Türkiyə sərhədləri bu problem həll olunmadan açıla bilməz. Əslində bu bəyanat da zaman-zaman verilən bəyanatların oxşarı idi. Amma onda maraqlı bir ştrix də vardı. İlham Əliyev tək öz mövqeyini ortaya qoymadı, “Türkiyə problem həll olunmadan sərhəddi açmayacaq”- bəyanatı ilə həm də Türkiyənin adından danışdı. Bu bəyanatdan dərhal sonra Türkiyənin baş naziri də eyni mövqeni təkrarladı. Bu isə o demək idi ki, son 6 ay ərzində ilk dəfə olaraq Türkiyə-Azərbaycan müttəfiqliyi yenidən meydana çıxdı. “Bu müttəfiqliyin, yuxarıda sadaladığımız problemləri dəf etməyə gücü çatacaqmı” sualına cavab verə bilməsək də, bu halın yeganə ümid yolu olduğunu demək mümkündür.

SON

“İNCİL”dən SİTAT: “ Biz bənnalar (Masonluq - E.E.) tikilən binada o daşa fikir vermədik. O isə binanın əsas sütununa çevrildi (İsa peyğəmbər nəzərdə tutulur -E.E.). Beləcə, görünməmiş çətinliklər yaşadıq. Amma bizi qarşıda daha böyük zülmlər gözləyir (İslam dininin gəlişi nəzərdə tutulur - E.E.).

SON QEYD: “Tövrat”ın və “İncil”in təhrif olunduğu Quranda əks olunub. Bir sıra Qərb alimləri isə bildirir ki, təhrif olunmuş hər iki kitab əslində Mason və Vatikanın fəaliyyət proqramıdır. Yeri gəlmişkən, “İncil”də yazılan “Bənna” sözü diqqəti çox cəlb edir. Çünki “Bənna” adı Mason təşkilatında ən yüksək məqama çatan insana verilən rütbədir.

Görəsən, Mason təşkilatı “İncil” kitabı yazılmamışdan qabaq var idi?

MÜƏLLİF: Eldəniz ELGÜN

Masonluq və Azərbaycan

Masonluğun gizli tarixi...

1-ci yazı

Son zamanlar Azərbaycan cəmiyyətində Masonluğa olan marağı nəzərə alaraq bir sıra məqamları diqqətinizə çatdırmağa çalışacağıq. Beləliklə, “Masonluq nədir”, “Azərbaycanda Masonluq varmı” suallarına ardıcıllıqla cavab verək.

MASONLUQ MİFDİR?

Son illər bir sıra araşdırmaçılar iddia edirlər ki, əslində Masonçuluq mifdir və bu təşkilatın hər hansı fəlsəfi sütunu yoxdur. İddia edilir ki, belə bir təşkilatın olması barədə məlumatlar məqsədli şəkildə yayılır və bundan bir sıra transmilli mafioz qüvvələr sadəcə istifadə edirlər. Amma bu qanad tərəfdarları ortada olan yüz minlərlə faktı inkar edə bilmirlər. Buna görə də Masonluqdan imtina edən araşdırmaçıların dedikləri ciddi qəbul olunmur.

MASONLUQ REALLIQDIR...

Bu qanad tərəfdarları isə daha çox üstünlük təşkil edir və iddia edilir ki, Masonluğun tarixi çox qədim dövrə gedib çıxır. Sadəcə olaraq 18-ci əsrə qədər bu təşkilat mükəmməl strukturlaşmadığına görə diqqəti cəlb etməyib. Masonluğun fəlsəfi sütununun isə “Tövrat” olduğu bildirilir. Amma “Quran”da deyildiyi kimi, təhrif olunmuş “Tövrat”...

MASONLUĞUN YARANMASI...

1. İBTİDAİ DÖVR...

İddia edilir ki, masonluq ideyası peşəkar formada işlənərək ortaya ilk dəfə 2500 il öncə çıxarılıb. Amma həmin dövrdə masonluq bütövlükdə kahinlərin nəzarətində olduğundan daha çox dini cərəyan kimi gündəmə gəlib. Xristian dininin sürətlə yayılması zamanı daha da ciddi şəkildə təşkilatlandırılan Masonluğun ilk məqsədlərindən biri və birincisi xristian dininin inkişafını əngəlləmək, bu mümkün olmayanda isə bu dini təhrif edərək Mason prinsipləri səviyyəsinə gətirmək olub. Buna görə ciddi kapital sahibi olmaq, düşünən insanların təsir altına salınması əsas məqsəd və şərt olub. Masonluğun ilk fəaliyyət mərhələsi bu prinsiplərlə tamamlanıb. Növbəti mərhələdə isə xristianlıqla savaş aparan Masonluq qarşısına yeni dinin yaranmamasını məqsəd qoyur. Çünki istər həqiqi “Tövrat”da, istərsə də “İncil”də İslam dininin yaranacağı ilə bağlı xəbərdarlıqların müəyyən cizgiləri görünməyə başlayır və yeni peyğəmbərin zühuru sadəcə olaraq yəhudi sisteminin pozulması kimi dəyərləndirilir. Dinşünaslar da bildirirlər ki, həqiqətən də İslam dini yaranışını bəyan etməmişdən qabaq Mason xətti ilə Şərqdə onlarla saxta peyğəmbər ortaya çıxır və gəlişi gözlənilən peyğəmbər olduqlarını bildirirlər. Amma buna güc tam çatmır. Çünki Mason adlandırdığımız bu qüvvə həm də xristianlığa qarşı savaş açmışdı. Eyni vaxtda iki istiqamətdə aparılan savaş heç də uğurlu olmur. Diqqət yetirin, tarixi faktlar da sübut edir ki, yəhudi timsalında Masonluq, İslam dininin yarandığı ilk mərhələdə ona qarşı açıq savaş aparsa da, xristian dünyası yəhudilərə dəstək vermir. Çünki yəhudi-xristian savaşı daha dərin köklərə malik idi.

MASONLUĞUN YAXIN TARİXİ...

Masonluğun peşəkar fəaliyyət tarixi XVIII əsrə aid edilir. Bildirilir ki, XVIII əsrdə İngiltərədə yaranan təşkilat lojalara bölünüb. Və Qərbdə ilk loja Böyük Britaniya lojası adlandırılıb. Məhz həmin dövrlərdə, daha doğrusu, 1718-ci ildə Masonluqla bağlı miflər yaranmağa başlayıb. İngiltərədə yaranan lojanın fəaliyyətinin ilk illərində eyni addım Fransada da atılıb. Amma Fransada yaranan BÖYÜK ŞƏRQ LOJASI , İngiltərədə yaranan BÖYÜK LOJAdan daha güclü olub. Hətta Böyük Şərq Lojası Böyük Fransa inqilabının memarlarından birinə çevrilib. Avropada sürətlə genişlənən Masonluq Almaniyada da ciddi uğurlar əldə edə bilib. Nəticədə Almaniyada İngiltərə və Fransa lojalarından ayrı YORK LOJAsı təşkil edilib. Bildirilir ki. ilk mərhələdə bu lojaların birgə fəaliyyətində ciddi problemlər ortaya çıxıb. Tutalım, İngiltərədə yaranan loja daha çox mühafizəkar qaydalara əməl etməklə dərin dövləti ələ keçirtməyi əsas sayırdısa, Fransa lojası fiziki imkanlardan bəhrələnməyi, inqilablar yolu ilə Avropanı işğal etməyi əsas sayırdı. Almaniya lojası isə bir sıra ideoloji cərəyanlar yaradıb kütləvi itaətsizlik sisteminə əsaslanaraq nəticə əldə etməyi vacib sayır. Digər tərəfdən, yaranan lojaların müstəmləkələr uğrunda savaşı da diqqəti cəlb edir. Məhz bu ərəfədə mərkəzləşmiş PİRAMİDA sisteminin yaranmasına start verilir.

MASONÇULUQDA MƏQSƏDLƏR VƏ HƏDƏFLƏR YENİLƏNİR...

Masonluğun yarandığı ilk məqamdakı fəaliyyətini qısa da olsa nəzərinizə çatdırmışdıq. Amma 18-ci əsrin əvvəlində yaranan Mason təşkilatlarının həm də fəaliyyət proqramları ciddi şəkildə yeniləndi. Beləliklə, müasir Masonluq 3 istiqamətdə fəaliyyətə başladı:

- Dini istiqamətdə;

- Kapitala nəzarət üzrə;

- Dünyanın idarə olunmasına tam sahiblənmək sahəsində.

Əslində bunlar bir-biri ilə bağlı məsələlərdir və kökündə sadəcə hər şeyə sahiblənmək durur. Amma başlıca fərqlərdən biri bu oldu ki, Masonlarla Katolik dünyası ortaq məxrəcə gələ bildilər. Nəticədə katoliklərin üstünlük təşkil etdiyi İtaliya, İspaniya, Fransa sözün həqiqi mənasında “Mason beşiyi”nə çevrildi. Həmçinin ideoloji yanaşmada ilk uğur xristian-Mason qarşıdurmasının aradan götürülməsi oldu. Bununla da hədəflərdən biri dəyişdi.

2. YENI DÖVR

2500 illik xristianlığa qarşı dirəniş katolik-mason razılaşması ilə sona çatdı. Nəticədə əldə olan razılaşma aşağıdakı bəndlərlə sonuclandı:

1. Avropa və Amerikada bərabər fəaliyyət.

2. Xristian dininin hegemon din olaraq qəbulu.

3. Biznes sahəsində bərabər-rəqabətsiz fəaliyyət.

4. İdarəetmədə Mason imkanlarına daha geniş yerin ayrılması.

Masonluğun prinsiplərində başqa bir yenilik də ortaya çıxdı. Bununla da “kahinlərin ali kürsüsü” daha çox dünyəvi dəyərlərə üstünlük verən gizli və sərhədsiz dövlətə çevrildi.

19-cu əsrə qədər mərkəzləşən Masonçuluq iki prinsipi ana xətt elan etdi:

1. Gizlilik.

2. İtaət.

Daha sonra isə strukturun formalaşmasına, idarəetmənin dağınıq olmamasını təmin etmək üçün kollektiv idarəetmənin ləğvinə start verildi. Bu isə piramida fiqurunun gündəmə gəlməsi ilə sona çatdı.

MASONLUĞUN İDARƏ OLUNMASI

Masonluq dünyada 6 əsas ənənəvi loja tərəfindən idarə edilir. Bu lojalar isə özlüyündə vahid mərkəzdən idarə olunur. Bunlar Böyük, York , Böyük Şərq, Amerika, Qırmızılar və İç lojalarıdır. Həmçinin bu lojaların təsirində geniş hüquqlara malik olmayan yardımçı lojalar da var ki, burda da təşəbbüs türk və ərəbdilli ölkələrdə fəaliyyət göstərir.

LOJALARIN DAXİLİ STRUKTURU...

Piramida şəkilli idarəetmədə bütün bölgülər dərəcələr üzrə aparılır. Bu günə qədər açıq lojalarda 33 dərəcənin olduğu göstərilir. Amma qapalı lojalarda, başqa cür desək, 33 dərəcəli lojalara belə nəzarət edən başqa dərəcələr də var ki, bunlarla da bağlı fərziyyələrimizi nəzərinizə çatdıracağıq. İndi isə gəlin 33 dərəcəyə diqqət yetirək. Ən mükəmməl dərəcə 33-cü dərəcədir ki, bu dərəcə sahibinə

-Ali kahin;

-Müstəqil General;

-Baş inspektor deyilir. Yəni hərfi tərcümələrdə əsasən bu üç çağırışdan istifadə edilir. Müstəqil General deyə çağıracağımız 33-cü dərəcə sahibi istənilən qərarın çıxarılmasını həyata keçirməklə yanaşı, həm də digər 32 dərəcə sahibləri qarşısında hər hansı məsuliyyət daşımır. Onun dedikləri müzakirə olunmur. Hətta mənasını anlamasan da icra etməlisən.

32-ci dərəcə sahibi daha çox dini, fəlsəfi əsasların hazırlanması ilə məşğul olur və Müstəqil Generalın varisi hesab edilir. Nəzəri bilgilərin hazırlanması, yayılması məsələlərində varis həlledici sima hesab olunur. 31-ci dərəcə sahibi isə nəzəri bilgilərdən kənarda duran və Müstəqil Generalın qərarlarını həyata keçirən, təşkilatın dəmir qaydalarını nəzarətdə saxlayan bir sima olur. Beləliklə də vəzifələr dərəcələrə uyğun olaraq bölünür. Çox maraqlıdır ki, 20-ci əsrin əvvəlinə qədər əksər araşdırmaçılar hesab edirdilər ki, Masonçuluqda ən yüksək dərəcə “ALİ USTA” dərəcəsidir. Daha sonra isə bildirildi ki, ən uca dərəcə “BÖYÜK USTA”ya məxsusdur. Amma 20-30 illik fasilədən sonra məlum olur ki, “ALİ USTA” lojalarda 5-ci dərəcə, “BÖYÜK USTA” isə 12-ci dərəcə sahibinə deyilir. Çox maraqlıdır ki, bu dərəcələr arasında diqqəti daha çox cəlb edən dərəcə 17-ci dərəcədir. Ən azı Azərbaycan və qonşu ölkələr üçün. Çünki bu dərəcə sahibi məhz Şərq və Qərb Mason hərəkatının fəaliyyətini tənzimləyən həlledici dərəcə sahibi sayılır. Buna görə də 17-ci dərəcə sahibi “ŞƏRQ-QƏRB PƏLƏNGİ” və ya “CƏNGAVƏRİ” adlanır.

MASONLARIN QULLARI…

Mason lojaları , dərəcələr və dərəcələrdən yüksəkdə dayanan birliklərə növbəti yazılarımızda yenə aydınlıqlar gətirəcəyik. İndi isə 19-cu əsrdə Masonların kütləviləşməsinə və 20-ci əsrin sonunda dünya sahibliyini ələ keçirtmək üçün etdikləri prinsipial dəyişikliklərdən növbətisinə diqqət yetirək. Söhbət bizim “Masonların sosial bazası” adlandırdığımız, onların isə nökər, itaətkar və ya şagird adlandırdıqları təbəqədən gedir. Bu təbəqə Masonluğa xidmət edən milyonlarla, bəlkə də yüz milyonlarla insan deməkdir. Və bunların 80-90 faizi istənilən din sahibi olan, başqa-başqa millətlərin nümayəndələridir. Edilən prinsipial dəyişiklik də məhz bu oldu ki. Mason yalnız yəhudilərin təşkilatı olmamalıdır. Yəni başqa dindən olan, başqa millətləri təmsil edən insanlar da Masonluğa xidmət edə bilərlər. Məhz bundan sonra belə bir rəy yarandı ki, Mason təşkilatı müxtəlif millətlərdən təşkil olunmuş siyasi-dini- kriminal birləşmədir. Amma son 50 ildə tam çılpaqlığı ilə sübut olunacaqdı ki, bu təşkilat yenə də yəhudi prinsiplərini qoruyan təşkilatdır. Və edilən dəyişiklik sadəcə olaraq itaətkar bazanı genişləndirmək üçün lazımdır… Aparılan araşdırmalar da sübut edir ki, piramida şəkilli təşkilatlarda qeyri - yəhudi millətindən olanlar bəlli dərəcəyə qədər yüksələ bilərlər. Bunun üçün isə çox ağır şərtlər qəbul etdirilir. Qeyd olunur ki, qeyri-yəhudilərin qazandığı ən ali dərəcə 12-ci dərəcə olub. Bu dərəcəyə gəlib çatan şəxs qəti şəkildə millətindən, dinindən və dövlətindən imtina edir. Ona hansısa dinə, dövlətə xidmət etmək əmri də verilmir. Onun tək vəzifəsi 13-cü dərəcənin əmrlərini sorğu-sualsız həyata keçirməkdir...

MÜƏLLİF: Eldəniz ELGÜN

Mənəviyyatımızı laxladanlar

- “Atam məni ərə gedəndən sonra da zorlayırdı...”

- “Bunu ailəmizdə hamı bilirdi, amma qorxudan səsimizi çıxarmırdıq”

Oxuduğunuz bu hekayə hansısa bir yazıçının təxəyyülünün məhsulu deyil, Azərbaycanda bir ailənin başına gələn faciədir. Bu iş üzrə məhkəmə prosesi qapalı keçirildiyindən iş üzrə təqsirləndirilən, zərərçəkən kimi tanınmış şəxslərin adları dəyişdirilib. Hadisə Azərbaycanın rayonlarının birində baş verib. Həsrətovlar (şərtidir-F.Ə.) ailəsində törədilən qətl 4 ay gizli qalıb. Qətlin üstünün açılması isə ailənin 12 illik sirrinin üzə çıxmasına səbəb olub. Beləliklə, ittiham aktından götürülən faktları sizə təqdim edirik.

Dağılan ailə

Həsrətovlar ailəsi vaxtı ilə 6 nəfərdən ibarət olub. Ata Abdulla Həsrətov, ana Qızxanım, uşaqları Ramin, Raqif, Təranə və Gülarə. 10 il əvvəl Qızxanım ərinin onu və uşaqlarını incitdiyinə dözməyərək, Abdulladan ayrılıb başqasına ərə gedir (çox çəkmir ki, qadını ikinci əri vəfat edir). Bundan sonra Abdulla yenidən arvadının yanına qayıdır. Qızxanımla evli olduğu və boşandığı müddətdə Abdulla ailə üzvlərinə çox əziyyət verir. Əyyaşlıq edən Abdulla uşaqlarını, arvadını, hətta qoca anasını döyür, hamını bezdirir. Günlərin birində kənddə Abdullanın öldüyü barədə xəbər yayılır. Ölümün səbəbi kimi onun qan təzyiqi xəstəliyindən əziyyət çəkməsi göstərilir. Uşaqları və qohum əqrəbaları onun qan təzyiqi xəstəliyindən əziyyət çəkdiyini bildirirlər. Ramin atasını səhər vaxtı otağında yerə yıxılmış vəziyyətdə tapdığını və nəfəsinin gəlmədiyini gördüyünü deyir. Nə isə, Abdullanı el adəti ilə basdırırlar. Üçünü, yeddisini və qırx mərasimlərini verirlər. Hamı da onun təzyiqdən öldüyünü düşünür.

Birinci sirrin üstü açıldı

Hadisədən 4 ay vaxt keçəndən sonra rayon prokurorluğuna Abdullanın öz əcəlilə deyil, qəsdən öldürülməsi ilə bağlı məlumat daxil olur. Məlumat araşdırıldıqdan sonra bütün şübhələr Abdullanın böyük oğlu Raminin üzərində toplanır. İstintaq zamanı Ramin atasını öldürdüyünü boynuna alır və ona qarşı irəli sürülmüş ittihamla özünü təqsirli bilir. O, istintaqa ifadəsində 2 il əvvəl ailə qurduğunu, həmin vaxtdan arvadı ilə başqa rayonda yaşadığını bildirir. Buna baxmayaraq, Ramin tez-tez atasıgilə gəlib-getdiyini də deyir. O ifadəsində göstərir ki, hələ balaca vaxtlarından atası Raminlə yaxşı davranmayıb. Tez-tez onları döyüb, işgəncə verib, nalayiq sözlərlə təhqir edib. Atası onları maddi cəhətindən heç vaxt təmin etməyib, onlarla övladı kimi maraqlanmayıb. Buna görə də balaca qardaşı Raqiflə birgə kiçik yaşlarından işləyərək özlərini və ailələrini dolandırıblar.

İkinci sirr: hamını şoka salan həqiqət

İndi isə gələk, hamını şoka salan ifadəyə... Ramin ifadəsində onu da bildirir ki, atası Abdulla bacısı Təranə hələ 15 yaşında olarkən onu zorlayıb. Bu münasibət Təranə ərə getdikdən sonra da davam edib. Belə ki, Təranə bəzən onlara qonaq gələrək, bir neçə gün anasının evində qalıb. Bu müddətdə də atası Abdulla Təranə ilə cinsi əlaqədə olub. Atasının bu hərəkəti həm onda, həm də balaca qardaşı Raqifdə hiddət doğurub. Ancaq onlar biabır olmamaq üçün bu haqda heç kəsə deməyiblər.

Ramin hadisə baş verəndən bir gün əvvəl qardaşı Raqifin ona zəng edərək atasının onları incitdiyini və bundan bezdiklərini söylədiyini bildirib. Ramin bu sözləri eşitcək yollanır atası gilə. O, evə gələndə atası və qardaşı evdə olmayıb. Nənəsi Pəri və bacısı Gülarə atasının onları söyüb təhqir etdiyini və işgəncə verdiyini deyirlər. Axşam saatlarında atası evə gəlir. Onunla söhbət eləmək istəyən Ramin pis cavab alır. Atasından nə üçün “bu hərəkəti edirsən” soruşanda atası onu itələyir və “əcəb eləyirəm” deyir. Ramin bu sözdən əsəbiləşir. Atasına “nə üçün bacımı zorlamısan” sualını verir. Atası qışqıraraq, “kefim belə istəyib, sən kimsən” deyir. Bu, atasının axırıncı sözü olur. Ramin atasını kəllə zərbəsi ilə vuraraq, yerə yıxır. Sonra isə onu əlləri ilə boğur. Evdəkilər də bu hadisənin şahidi olurlar. Lakin Abdullaya qarşı olan bu nifrət hissi heç kəsi tərpənməyə qoymur. Hamının ürəyindən olur bu hadisə. Ramin evdəkilərə “hamıya deyərik ki, atamız təzyiqdən ölüb” deyir: “Onsuz da hamı onun təzyiqini yuxarı olduğunu bilir”. Meyiti evdə bir gün saxlayandan sonra kəndə xəbər yayırlar ki, bəs Abdulla ölüb. Əsl həqiqəti isə evdəkilərdən başqa heç kəs bilmir. Abdullanın bacı-qardaşlarına da onun qan təzyiqindən öldüyü bildirilir.

Məhkəmə

Amma hər şey ailənin planladığı kimi getmir. Günlərin birində prokurorluğa müraciət edən şəxs Abdullanın öldürüldüyünü deyir. Bununla da cinayətin üstü açılır. Ramin prokurorluğa çağırılır və elə ilk ifadəsində cinayəti etiraf edir. Cinayət işinə Ağır Cinayətlərə Dair İşlər üzrə Məhkəmədə baxılıb. Məhkəmədə Ramin ifadə verir ki, atasını bacısını zorladığına görə öldürüb. O, atasının bacısını 15 yaşından bəri zorladığını, bacısının isə indi 27 yaşı olduğunu bildirir. Hakim ondan atası ilə bacısı arasında belə münasibətin olduğunu haradan bildiyini soruşur. Ramin isə bunu nəinki onun, bütün qohum əqrəbanın bildiyini söyləyir: “Atam bacımı ilk dəfə 15 yaşında zorlayıb. Bu hadisədən hamının xəbəri vardı. Sadəcə, biabır olmamaq üçün heç yerdə demirdik”.

Məhkəmədə şahid qismində dindirilən Təranə qardaşının ifadəsini təsdiqləyib. O, atasının onu ilk dəfə 15 yaşında olarkən zorladığını bildirib: “Evdə heç kəs yox idi. Atam məni yataq otağına salıb zorladı. Mən nə qədər müqavimət göstərsəm də, o, istədiyini elədi, mənimlə qeyri-təbii yolla cinsi əlaqədə oldu. Daha sonralar isə hamının gözü qarşısında məni zorla yatağına salaraq, cinsi əlaqədə olurdu. Heç birimiz ona bir söz deyə bilmirdik”. Təranə ailə həyatı qurandan sonra da atası iyrənc əməlindən əl çəkməyib: “Ailə həyatı qurandan sonra da atamgilə gələndə o, məni zorlayırdı. Bu dəfə qeyri təbii yolla deyil, təbii yolla cinsi əlaqədə olurdu”. Məhkəmədə ifadə verən Raminin bibisi Şahnaz Abdullanın ailəsinə işgəncə verdiyini bildirib. Ən maraqlısı isə bibi ifadəsində vaxtı ilə Abdullanın də atasını öldürdüyünü söyləyib: “Nə tökərsən aşına, o da çıxar qaşığına. Abdulla şərəfsizlik eləyib, bu cür ölümə layiq idi...”

Qeyd edək ki, Təranə məhkəməyə 10 aylıq uşağı ilə gəlmişdi. Körpənin atasının kim olması isə hamıda maraq doğurur. Sonda, bu yaxınlarda Raminə hökm oxunub. Məhkəmənin hökmü ilə o, 8 il müddətinə azadlıqdan məhrum edilib.

Müəllif: Fərid ƏKBƏROV

Qısa geyim xəstəlik yaradır

Qərbyönümlü cəmiyyətlərdə qadınların ictimaiyyət içində qısa geyim tərzi kişilərdə prostat vəzinin xərçəngini yaradır. Amma İslam cəmiyyətlərində belə problem olmur. Çünki...

Rusiyalı fizioloq Leonid Ktaevin eyalet metbuat vasitelerinden birinde onun genclerle, onların geyimleri, davranışları ve bunun neticesi olaraq yaranan psixojoi zedelerle bağlı cavanlarda, xüsusile kişilerde buraxdığı menfi izlerle bağlı teessüratları ve araşdırmaları işıq üzü görüb. Onun fikirlerine göre, kişilertde yaranan müxtelif xesteliklerin kökünde qadınlar ve onların yüngül geyim terzi, eks-cinslere qarşı tehrikedici davranışları dayanır. Buna sebeb ise qerb sivilzasiyasının dikte etdiyi seksual azadlıq ve şerq sivilizasiyasının buna birmenalı münasibetinin olmamasıdır.

Cenab Kitaev onu da vurğuladı ki, konkret bu sahe ile meşğul olan amerikalı araşdırmaçılar 30 ilden çoxdur ki, bir qrup qerbli ve şerqli kişiler üzerinde maraqlı araşdırma aparıblar ve hemin 30 il başa çatdıqdan sonra onlar nehayet ki, tedqiqatlarının neticelerini ictimaiyyete açıqlayıblar.
Leonid Kitaevin dediklerinden:
- "Melum olmuşdur ki, 60 yaşdan yuxarı olan ve müxtelif sebebleredn dünyasını deyişen kişilerin 80 faizinin ölümüne sebeb diger xesteliklerden savayı, hem de prostat vezinin xerçengi sebeb olmuşdur. Ve indi her 3 amerikalı ve avropalı kişiden biri mehz prostat vezinin xesteliyinden eziyyet çekir. Şerqde, xüsusile de müselman şerqinde ise veziyyet tamam ferqlidir. Ereb ölkelerinde prostat vezi ile bağlı şikayetler en aşağı seviyyededir. Evvelce, amerikalı hemkarlarım bunun sebebini tamam ayrı bir şeyde - şeyxlerin qida rasionunda, iqlimde ve s. axtarmağa başlasalar da sonda netice aydın oldu".

Fizioloqun açıqlamalarına göre, mesele qadın geyiminde imiş. Qerb cemiyyetinde bir-birinin ardınca qebul olunan, ferdlere serbestlik veren qanunlar ve bunun ardınca başlayan seksual inqilab... Lakin İslam aleminde bunun tamam eksini görmek olar. Orada yaşayan qadınlar, ezalarını hicabla örtürler, çadra bağlayırlar ve en azından beden cizgilerinin görünmesini engelleyen geyimlerden istifade edirler. Lakin ABŞ-a, Avropaya, lap ele bize baxın. Küçeler qısa yubka geyinen, budları güneş şüalarında parlayan qızlarla, bir-birile şıq geyinib podium yerişleri ile behse giren qadınlarla doludur ve bütün bunlar kişilerin, azyaçlı oölanların gözü qrşısında edilir ve men süşünürem ki, en azından tibbi cehetden bu, geleck nesillere yaxşı heç ne ved etmir.

Leonid Kitaev açıqlamasında onu da bildirmişdir ki, kişiler gözleri qarşısında hereket eden ve onları seksual fikirlere sövq eden yüzlerle qadın görürler. Kişilerde bu zaman tebii olaraq ehtiras oyanır, amma onlar bu ehtirası mehz hemin qadınla söndüre bilmir. Analoji olaraq heyvanlar alemini götürsek görerik ki, onlar tamamile çılpaqdırlar, istedikleri yerde bir-birlerini tehrik eder ve yerindece cinsi elaqeye girib ehtiraslarını soyudurlar. Siz sual ede bilresiniz ki, bes heyvanlarda dişi erkek ferdle cütleşmeye razılıq vermeyende ne baç verir? Cavab olaraq bildirim ki, heyvanlarda dişi ferd ona zeif görünen, gücsüz erkek ferdle münasibetde olmur. Bu, eslinde bir müalicedir, çünki zeif ferd cinsi elaqeden sonra gücden düşür. Tebiet heyvanat alemini mükemmel tenzim edir. Amma insanlarda bele deyil. Biri çılpaq gezmek isteyir, amma onu arzulayan birisi ile elaqeye girmek istemir ve bunun neticesinde de disbalanslıq yaranır:
- "Görüşe telesen ve gözoxşayan, son deble geyinen gözel bir xanım yeqin ki, hemin gün bir kişiye sağlamlıq ve xoşbextlik bexş edecek, amma görüşe geldiyi zaman onu yolda gören yüzlerle kişiye psioloji zedeler yetirdiyine belke de heç kim fikir vermeyib".

MÜƏLLİF: Rüstəm ƏLİZADƏ

Səni çox sevirəm (?)

…Mən artıq əminliklə deyə bilərəm ki, qadınlar bu dünyaya qanadlı doğulurlar, kişilər isə qandallı…

Əgər bir səhər dərsə və ya işə gedərkən yanaşı addımladığın, üzbəüz gəldiyin, toqquşduğun adamlara diqqətlə nəzər yetirsən, irili-xırdalı qadınların irili-xırdalı qanadlarını da, böyüklü-balacalı kişilərin böyüklü-balacalı qandallarını da görə bilərsən…

Qadınlar heç vaxt öz qanadlarını görə bilmirlər…

Kişilər heç vaxt öz qandallarını görmək istəmirlər…Qadınların hər zaman kişilərə yazığı gəlir. Qadallarını adi gözlə görməsələr də ruhən duyduqları üçün…

Kişilərin hər zaman qadınlara acığı tutur. Qanadlarını adi gözlə görməsələr də ruhən duyduqları üçün…

***

Əslində hər bir kişi özünə qadın axtaranda ilk-əvvəl öz ruhunun, mahiyyətinin çəkisini ölçüb dəqiqləşdirir, rastlaşdığı qadınların qanad ölçülərinə, uçma sürətinə, neçə kişi gücündə olmasına diqqət yetirərək seçimini edir. Sonra bu qanadları əzizləyir, o yan-bu yanına keçib də ağzından dürr kəlmələr səpir, bu qadının dünyanın bütün qadınlarından daha gərəkli olduğunu deyərək də tam ruhuyla hoppanıb belinə minir. O anlarda uçub-uçub həyatındakı (sən belə düşünürsən, çünki sənin həyatın sənin yüklənmiş belinlə eyni bir şeydir) kişini ucalıqlara, dağ başlarına, mələk fəzalarına aparmaq istəyirsən.

Əslində bunu istəyən kişidir, sən yox. O , sadəcə bunu sənin də istədiyini sənə yaxşıca təlqin edə bilib, vəssalam…

***

Sən uçursan.

O, bir az da yüksəyə qalxmanı istəyir.

Sən yorulursan.

O isə sənin dincəlmək ehtiyacın haqqında düşünmək belə istəmir, səni dilə tutur, sənə yalvarır, sən isə qadınsan, kişi yalvarışlarından ürəyin yuxa olur, yorulmuş qanadlarını çırpa-çırpa bir az da yuxarı qalxırsan.

Mələk fəzalarına çatanda onun son dərəcə xoşbəxt, özünün son dərəcə yorğun olduğunu anlasan da öz yorğunluğunu onun xoşbəxtliyinə qurban verib susursan…

O isə təəccübdən və bu qadına heyranlıqdan gözləri bərəlmiş mələklərə meydan oxuyur, onu bu qədər yüksəldən qadının boynunu qucaqlayıb pıçıldayır:

- Məni daha yüksəyə qaldır… mələklər arxada qalsın…

- Daha yüksəkdə Tanrıdır. Onun məqamına qaldıra bilmərəm səni.

- Sən bunu eləməlisən, axı sən məni sevirsən?!

- Mənim qanadlarım yorulub. Mən Tanrının yanına qaldıra bilmərəm səni…

- Sən bunu eləməlisən…- pıçıltılar qulağından girib beynini dumanlandırır.

- Mən bunu eləməliyəm…- sən də pıçıldayırsan.

-Axı sən məni sevirsən…- daha bir duman gözlərini örtür.

- Axı mən səni sevirəm…- pıçıldayırsan.

Amma yorğunsan, qanadların sözünə baxmır, hər an yerlərə çırpıla bilərsən.

İndi sən yalvarırsan:

- Gəl düşək aşağı, mən daha uça bilmirəm.

- Yox! Olmaz! – qəti cavab gəlir.

- Mən dincəlməliyəm. Sonra, dincimi alandan sonra bir də uçarıq.

- Bir az qalıb, bir-iki qanad da uçsan, məni Tanrının yanına qaldırmış olarsan.

- Bu yolda od var, mən yana bilərəm, - ağlayırsan.

- Mənə dəxli yoxdur!- qışqırır başına.

- Axı mən yansam, sən özün də yıxılarsan?! – son bir ümidlə xəbərdarlıq edirsən ona.

- Yoox! Öncə mən səni öldürərəm! – bayaqdan boynunu qucaqlamış qollar aralanır, bayaqdan köksünü sığallayan əllər boğazına pərçim olub səni boğur, boğur, boğur…

- Uç, məni qaldır, bir az da, bir az da…

Tanrı qəzəbi od kimi qarsır qanadlarını, artıq heç nəyin fərqinə varmadan aşağı, yerlərə, alçaqlıqlara yuvarlanırsan. Belindəki yükün ağırlığı altında, qanadlarının yanmaqda, məhv olmaqda olan azadlığının ağrılarıyla, boynuna sancılan kişi caynaqlarından köksünə axan qanın ürəyindəki bütün sevgiləri yuyub aparması dəhşətiylə daşlara çırpılırsan…

Artıq yarımcansan, ölürsən, nəfəsin belə kəsilməkdədir…

Belində olduğundan, sən daşlara çırpılanda belə əzilməyən kişi ruhu bütün qəzəbiylə ayağa qalxıb səni təpikləyir, yorulmuş, yanmış qanadlarını qırıb tökür…

Son nəfəsində:

- Axı mən səni sevirəm…- onun sənə öyrətdiyi yeganı duanı pıçıldayırsan.

- Toyuq ağıllı! – deyib sənə tüpürür və… gedir…

Müəllif: CAVİDAN